Bedrijf X beloont haar directieleden met aandelen. Deze beloning heeft zij aangewezen als eindheffingsbestanddeel in de zin van de werkkostenregeling. Zij overschrijdt hiermee de zogenoemde vrije ruimte en draagt dan ook over een deel de 80%-eindheffing af. Volgens de rechtbank heeft de Belastingdienst niet bewezen dat de verstrekking van de aandelen “in belangrijke mate hoger zijn dan in voor het overige overeenkomstige omstandigheden gebruikelijk is”. X mocht de door haar verstrekte aandelen aanwijzen als eindheffingsbestanddeel.